terminów gramatycznych online
spójnik
Spójnik. Wyraz pomocniczy pełniący prymarnie funkcję wskaźnika syntaktycznego. Wiąże składniki zdaniowe w zespoły zwane zdaniami złożonymi bądź składniki wyrazowe wewnątrz zdań pojedynczych.
Cytaty
W dalszym czasie, kiedy [człowiek] nie przestał na dogodzeniu samej potrzebie myśli, ale zaczął nad ozdobą mowy przemyśliwać, potworzył małe, krótkie wzajemnego myśli połączenia wyrazy zwane spojnikami.
Z tych wszystkich części mowy wykrzyknik, przyimek i spojnik nazywają się w naszym języku nieodmiennemi, reszta zaś odmiennemi, ponieważ stosownie do względów myśli końcowym odmianom podlegają.
Uwaga. Trybom: warunkowemu i życzącemu, w skład których dwa wchodzą wyrazy, t. j. słowo i spójnik, ostatnie w odmianie słowa przeznaczyłam miejsce, jako słowom złożonym.
Spójnik jest to część mowy nieodmienna, która służy do łączenia czyli spajania zdań lub wyrazów, np. Rodzice i Jaś pójdą na wieczór, a Brońcia i Klimcia, ponieważ są maleńkie, zostaną w domu.
Spójniki (conjuncções) są części mowy, które łączą czyli spajają z sobą dwa wyrazy albo dwa zdania. Przykłady spójników:
e i, a | ainda que, ... choć [...].