Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

sibilus

Hasło w cytatach: sibillus, sybilus
Język: łaciński
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • De Litteris earumque pronuntiatione: Men/1649
  • De litterarum potestate et genuina earum pronunciatione: Stat/1568
  • De litteris earumque potestate et pronuntiatione: Vol/1612
  • Orthographia: Rot/1616, Woy/1690

Cytaty

S interdum cum sibilo pronuntiatur, ut śiłá/vis, nomen, śiłá/multum, adverbium, Dosyć/satis, pośiłek/subsidium; ut autem is sibillus cognoscatur, notatur s apice hoc modo: ś.

Z [...] virgulatum, quod mollem sibilum edit et ut plurimum i post se habet.

Das ander ć mit dem accentu [...] vnd wird cum sibilo, das ist [...] cicho/ cisno.

C... si enim notetur superius accentu ć, sibilum mollem edit.

C profertur in omnibus syllabis ut Germanicum z, vel Latinum c in voce Cicero; accentu signatum sibilo molliori enunciatur.