Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

fonetyka

Język: polski
Geneza: gr. phōnētikós 'dźwiękowy, głosowy'
EJO 1999, 157 Definicja współczesna

Fonetyka (dawniej: głosownia). Dział językoznawstwa, kiórego przedmiotem jest analiza substancji dźwiękowej jęz.

Cytaty

Gramatyka dzieli się na następujące części: 1. naukę o dźwiękach czyli głoskach, zwaną głosownią albo z grecka fonologją lub fonetyką; 2. naukę o budowie wyrazów i ich odmianach, czyli morfologję. Ta obejmuje dwie części: a) jedną, wyjaśniającą tworzenie się wyrazów czyli etymologję albo słoworód, i b) naukę o odmianach albo fleksję, obejmującą wykład deklinacji i konjugacji; 3. składnię (syntaxis), wyjaśniającą budowę zdania i wzajemny stosunek jednych jego części do drugich.

Jak wiadomo, trzema sposobami pisane są dotychczas wyrazy obcego pochodzenia typu religja, historja, poezja [...]. Wyrazy takie, przystosowane do wymagań fonetyki polskiej, miały w dawnej polszczyźnie postaci: religija, historyja, poezyja, ... z akcentem na zgłosce przedostatniej.