Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nom propre

Hasło w cytatach: noms propres, propre
Język: francuski
Dział: Onomastyka (współcześnie)
Kielski 1959, s. 98 Definicja współczesna

Nazwa własna

Cytaty

Imię jest dwojákié, jedno istotné po Fr. Substantif: drugié przyrzutné po Fr: adjectif. [...] Imię istotné dzieli się ná Własné i Pospolité. po Fr: Propre et Appellatif.

La même regle est pour les Noms propres Pompeius, Antonius, Voc. Pompei, Antoni etc.

[...]

[...] jako też wszystkie imiona właściwe v. g. Pompeius, Antonius, Voc. Pompei, Antoni etc.

P. Wiele jest Rożnic czyli Szczegolności Jestotnych Imion? O. Jak Grammatycy pospolicie uczą jest ich trzy: Imiona Powszechne lub Ogolne (Noms généraux) inaczej się zowią Imiona spolne albo Nazywające (communs lub appellatifs). Imiona Zbiorne (les Noms Collectifs). Imiona Własne (les Noms Propres).

Fredr-o (nom propre).

["Fredr-o" (nazwa własna).]

Les noms propres [...] en -ski, -cki sont des adjectifs d’appartenance, ainsi Tarnowski signifie «de Tarnów».

[Nazwy własne [...] zakończone na "-ski, -cki" to przymiotniki określające przynależność, a więc "Tarnowski" oznacza "z Tarnowa".]