Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

coniugatio secunda

Język: łaciński

Cytaty

DonCul/1560, s. [50] Definicja

Secunda [coniugatio] quae est? Quae in indicativo modo tempore praesenti, numero singulari, secundam persona verbo activo et neutrali e productam habet ante novissimam literam s Passivo, communi, et deponenti ante novissimam syllabam ris, ut doceo doces, doceor doceris.

Don/1795, s. [20] Definicja

Quid est secunda Conjugatio? Coż jest wtore sprzążenie? Est quae habet secunda[m] Personam, Jest ktore ma drugą Osobę, Mo[di] Indicativi, sposobu ukazującego, tempor[is] praesentis, czasu terazniejszego, numeri singularis, liczby małej, desinentem in es longum, kończącą się na tę syllabę przedłużoną, et infinitivum in ere, á nieograniczon[y] sposob tak, út rideo, rides, ridere, śmieje się.