Historical dictionary
of grammatical terms online

norma

Language: polski
Etymology: łac. norma 'prawidło, wzór, model'
EJO 1999, 398 Contemporary definition

Norma językowa. Zbiór aprobowanych przez użytkowników języka jednostek jęz. oraz reguł ich połączeń. Abstrakcyjne pojęcie n. jęz. traktowane jest jako pośrednie między systemem jęz. a uzusem (zwyczajem) jęz.

Quotations

Gaert/1927, p. 32

Zadaniem gramatyki szkolnej jest nie tylko uświadomienie zjawisk językowych, ale zarazem wyuczenie pewnych norm poprawnego mówienia i pisania, opartych na wynikach teoretycznych badań naukowych.

Gaert/1927, p. 43

Zdanie sobie sprawy z tego kierunku badań językowych jest również pożądane dla nauczyciela, który chociażby dla celów normatywnych powinien zwracać uwagę na jednostkowe właściwości językowe oraz starać się ustalić ich przyczyny. Tą drogą łatwiej będzie mógł im zapobiegać, o ile sprzeciwiają się normom poprawności.