ruch artykulacyjny

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Benni/1923

Widzieliśmy, że mówienie polega na tem, iż prąd powietrza, wydobywając się z płuc przez tchawicę, krtań, gardło i usta, a niekiedy przez nos, na zewnątrz podlega różnym modyfikacjom dzięki ruchom artykulacyjnym poszczególnych narządów mowy. W ten sposób powstają różne wrażenia słuchowe, które nazywamy głoskami (dźwiękami mowy).

Odróżniamy więc trzy momenty w głosce izolowanej: moment główny i dwa kompleksy ruchów artykulacyjnych, które możemy nazwać następem i ustępem danej głoski, gdyż zjawiają się one wtedy, gdy ma nastąpić dana głoska lub też ustąpić z widowni po momencie głównym.

Wiemy przecież, że każda głoska przejściowa jest kompleksem ruchów artykulacyjnych, za pomocą których każdy narząd mowy spieszy na własną rękę, by z pozycji, zajmowanej dla pierwszej głoski, dostać się możliwie szybko na miejsce przynależne mu w głosce następnej. Analiza jednak pewnych poszczególnych wypadków naprowadza nas na nowe zjawiska.