Historical dictionary
of grammatical terms online

rytm mowy

Language: polski
Etymology: łac. rhythmus < gr. rhytmós
EJO 1999, 503 Contemporary definition

Rytm. Powtarzanie się w tekście podobnych pod względem budowy prozodycznej odcinków mowy. Jednostką rytmu może być sylaba lub zestrój akcentowy. Jednostką może być sylaba lub zestrój akcentowy.

Quotations

Gaert/1927, p. 97 (97-98) Definition

Rytm, okresowe następstwo kilku jednorodnych zjawisk fonetycznych np. samogłosek długich i krótkich, akcentowanych i nieakcentowanych, tych samych spółgłosek (aliteracja) lub samogłosek (asonancja).