terminów gramatycznych online
zaimek wskazujący
Zaimek wskazujący. Wyrażenie stosowane w dwóch funkcjach: deiktycznej i anaforycznej. W funkcji deiktycznej, czyli wskazującej sensu stricto, występuje przy naocznym wskazywaniu przedmiotów [...]
Cytaty
Zaimki dzielą się na osobowe, posiadawcze, odnośne, wskazujące, pytające, łączące i nieoznaczone.
Zaimki wskazujące są te, które służą do pokazania lub do oznaczenia przedmiotów, o których się mówi. Takiemi zaimkami są: Ten, tamten, on, ów.
Zaimek okazujący: ten, ta, to.
Zaimki wskazujące określają istotnik, wskazujące nań. Takiem są ten, ta, to; ów, owa, owo; sam, sama, samo; on, ona, ono; taki, taka, takie; tamten, tenże, tensam.
Zaimki, według wewnętrznéj swéj istoty, dzielą się na osobiste, zwrotny, dzierżawcze, pytające, względne, wskazujące i nieokreślne.
Zaimki wskazujące są te, których używamy do bliższego oznaczenia, jakby wskazania na osobę lub rzecz, o której mowa, np. ten uczeń, tamta ławka, tasama suknia.
Zaimki wskazujące są te, zpomocą których wskazujemy przedmioty bądź blizkie nas, bądź też bardziej lub mniej odległe; a mianowicie: ten, ta, to; on, ona, ono; ów, owa, owo, dawny zaimek ji, ja, je.
Zaimek wskazujący ji, ja, je.
§ 140. Zaimek ji, ja, je w mianowniku liczby pojed. i mnogiej już w staropolskim wyszedł z użycia.
Zaimek wskazujący ten, ta, to.
§ 171. Pierwotną formą zaimka ten w rodzaju męskim był tŭ = st.słowiań. tъ.
Zaimki wskazujące (pronomes demonstrativos): este ten, esta ta, isto to; esse on (albo ten), essa ona (ta), isso ono (to); [...].