Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

deklinacja zaimkowa

Język: polski
EJP 1991, 52-53 Definicja współczesna

Deklinacja [...]. Deklinacja (odmiana) zaimkowa, obejmująca zaimki rzeczowne (poza on, mającym odmianę przymiotnikową), w której końcówki fleksyjne są wyłącznie wykładnikami kategorii przypadku; charakterystyczny dla tej odmiany jest supletywizm tematu fleksyjnego mianownika i przypadków zależnych.

Cytaty

Jes/1886, s. 98

Według deklinacyi czysto zaimkowéj odmieniają się obecnie tylko: kto, co — jego, jéj, jemu...

Jes/1886, s. 104

Powyższa odmiana przymiotników nazywa się ogólnie przymiotnikową (dla wyróżnienia od dawnej rzeczownikowej) . Odmiana ta nazywa się także złożoną, ponieważ się na nią złożyły dwie różne deklinacye, tj. deklinacya rzeczowna, (o której mówiliśmy na wstępie tego paragrafu) i deklinacya zaimkowa.