Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

stopień najwyższy

Język: polski
EJP 1991, 334 Definicja współczesna

Stopniowanie. [...] Stopień najwyższy wskazuje na maksymalne natężenie cechy nazwanej przez przymiotnik (przysłówek): najmilszy, najsilniejszy, najbardziej zielony.

Cytaty

[Przymiotniki u Anglików] [...] kończącé się na e dobierają głoskę r w stopniu wyższym, inné zgłoskę er, a zaś w stopniu nájwyższym piérwszé st drugié est np. brave waleczny braver, bravest; black czárny blacker, blackest.

Stopień nájwyższy ma po sobie of jeśli zaś to z czém się porównanie czyni, jest imieniem zbiorowém ma in np. He sings the best of us all, on nájlepiéj śpiéwa ze wszystkich nas. He is the most couragious soldier in the company, on jest nájodważniéjszym żołnierzem w chorągwi.

Stopień najwyższy oznacza, że pomiędzy osobami i rzeczami, które porównywamy, wszystkie mają wprawdzie jeden i ten sam przymiot, lecz jedna z pomiędzy nich posiada go najwięcej, np. Jan jest najpilniejszy ze wszystkich uczniów. To znaczy, że wszyscy uczniowie są pilni, czyli posiadają przymiot pilności, lecz Jan posiada tego przymiotu najwięcej. Róża jest najpiękniejsza między kwiatami. Słoń jest największy z czworonożnych zwiérząt. Krowa jest najpożyteczniejsza pomiędzy zwierzętami domowemi.

Stopień najwyższy urabia się, dodając do stopnia wyższego przybrankę naj, np. pilny, pilniejszy, najpilniejszy; pracowity, pracowitszy, najpracowitszy; zdrowy, zdrowszy, najzdrowszy.

Własność pewna może wyróżniać dany przedmiot z pośród wszystkich innych porównywalnych z nim przedmiotów i wtedy mówimy, że przedmiot ten posiada ów przymiot czyli własność w stopniu najwyższym.

Formy gramatyczne, służce do oddania tych odcieni przymiotów, nazywamy stopniami: równym, wyższym i najwyższym; samą zaś odmianę - stopniowaniem przymiotników; np. stary, starszy, najstarszy.