terminów gramatycznych online
siła dźwięku
- Część II. Rozdz. 1. Wiadomości z głosowni i etymologii: Jes/1886
- Fonetyka opisowa: Benni/1923
- Słowniczek: Gaert/1927
Cytaty
Przy podziale spółgłosek, z kilku wychodzimy względów: to patrzymy na „narzędzia mowne” przy pomocy których urabiają się spółgłoski; to na trwałość ich brzmienia, to na siłę dźwięku czyli natężenie, wreszcie na twardszy lub delikatniejszy sposób wymawiania.
Analizowaliśmy dotychczas samogłoski izolowane, tak jak się nam przedstawiają w ich typowem wymawianiu, łatwo jednak zauważyć, że przy wygłaszaniu całych wyrazów i zdań, gdzie poszczególne zgłoski różnią się między sobą siłą, także i głoski, z których się składają zgłoski, muszą się różnić pod tym względem.
★Dźwięk: wrażenie słuchowe, wywołane regularnem drganiem fal powietrza. Akustyczne właściwości dźwięku: 1) wysokość: zależna od ilości drgań na sekundę; 2) siła: zależna od długości amplitudy, t. j. wychylenia drgającej cząstki od położenia w spoczynku; 3) długość: zależna od ilości czasu drgania (właściwość ilościowa, kwantytatywna); 4) barwa: zależna od tonów pobocznych, t. zw. harmonijnych (właściwość jakościowa, kwalitatywna). Siła i barwa dźwięku pozostaje w związku z wielkością i kształtem resonatora, t. j. przestrzeni ograniczonej ścianami, otwartej z jednej strony, w której znajduje się powietrze, potęgujące dźwięki dodające tony poboczne. Zjawisko odbrzmiewania nazywamy resonansem.