trwanie głoski

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Benni/1923
• Nitsch/1923
• Rozw/1923

Odpowiednia słaba odmiana a1: latała, 1. 4. 2. różni się od mocnej siłą wykonania, mianowicie cała artykulacja jest zredukowana, co się najwięcej uwidocznia w mniejszem rozwarciu ust, a więc wszystkich odpowiednich narządów mowy, i w krótszem trwaniu.

Zapomocą zwierciadła, podstawionego pod nozdrza podczas trwania samogłoski, łatwo się przekonać o obecności lub braku rezonansu nosowego.

Mała litera umieszczona nad inną oznacza jej odcień, a więc å — to a chylące się ku e, ẏ — to polskie y ale bliższe nieco i, i t. p.; takaż litera samodzielna, np. i ̯u̯, oznacza i ̯u̯ słabsze mniej wyraźną artykulacją lub krótszem trwaniem.

§ 9. Język polski nie posiada obecnie stałej oboczności długich i krótkich pełnogłosek czyli stałych różnic iloczasowych. Wszystkie pełnogłoski są pod względem czasu trwania obojętne, albo jak się zwykle mówi, krótkie; długość pojawia się tylko fakultatywnie, w pewnych warunkach nawet stale, ale nie jako indywidualna właściwość danej samogłoski w danym wyrazie lub formie, tylko jako właściwość rytmiki i melodyki powiedzenia, np. w pytaniach, wykrzykach, przy kładzeniu nacisku itp.