Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

język starocerkiewnosłowiański

Język: polski
EJO 1999, 556 Definicja współczesna

Staro-cerkiewno-słowiański (starosłowiański, starocerkiewny, cerkiewnosłowiański, starobułgarski) język. Najstarszy literacki jęz. Słowian, należący do grupy płd.słow. (gałąź bułgarsko-macedońska). Utworzony został w celach misyjnych w IX w. przez apostołów Cyryla (Konstantyna) i Metodego na podstawie gwary mac. okolic Sołunia (dzisiejsze Saloniki w Grecji).

Cytaty

Kr/1897, s. 4

Z wymienionych tu języków słowiańskich ważne znaczenie dla badań językowych posiada język, znany tylko z zabytków piśmiennych, zwany starosłowiańskim albo starobułgarskim, albo też starosłoweńskim, albo wreszcie starocerkiewnosłowiańskim.