Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

rzeczownik umysłowy

Język: polski

Cytaty

Rzeczowniki [...] umysłowe są te, które oznaczają rzeczy niepodpadające pod zmysły, to jest: które sobie tylko w umyśle wystawić czyli wyobrazić można, albo raczéj które tylko sam umysł obejmuje. Tu należą imiona bogów, duchów, postaci, cnót, występków, władz dusznych, umiejętności i t. d., np. Bóg, anioł, bies, bobo, bogobojność, zdrada, pamięć, nauka i t. d.

Rzeczownik podług przedmiotu, jaki oznacza, może być: [...] Zmysłowy, który oznacza takie rzeczy, jakie pojąć możemy, którymkolwiek z naszych zmysłów: las, domy, świat [...] Umysłowy, którego byt wyobrażamy sobie tylko w naszym umyśle: duch, dusza, piekło, czyściec [...].

Rzeczowniki, oznaczające istoty oddzielne, albo rzeczy odrębne, samoistne, używają się z końcówką a; nazwy zaś pojęć oderwanych, czyli tak zwane rzeczowniki umysłowe mają końcówkę u.

Rzeczownik. Rzeczowniki zmysłowe i oderwane (umysłowe), rzeczowniki pospolite i własne, rzeczowniki zbiorowe i jednostkowe.