Historical dictionary
of grammatical terms online

rzeczownik umysłowy

Language: polski

Quotations

Rzeczowniki [...] umysłowe są te, które oznaczają rzeczy niepodpadające pod zmysły, to jest: które sobie tylko w umyśle wystawić czyli wyobrazić można, albo raczéj które tylko sam umysł obejmuje. Tu należą imiona bogów, duchów, postaci, cnót, występków, władz dusznych, umiejętności i t. d., np. Bóg, anioł, bies, bobo, bogobojność, zdrada, pamięć, nauka i t. d.

Kr/1897, p. 51 Definition

Rzeczowniki, oznaczające istoty oddzielne, albo rzeczy odrębne, samoistne, używają się z końcówką a; nazwy zaś pojęć oderwanych, czyli tak zwane rzeczowniki umysłowe mają końcówkę u.

Takich rzeczy, jak: cnota, oszczędność, dzielność, dobroć, złość i t. d. nie możemy poznać za pomocą żadnego z naszych zmysłów, możemy je tylko w myśli sobie wyobrazić. Rzeczowniki, oznaczające takie przedmioty, które tylko w myśli sobie wyobrażamy, nazywają się umysłowe.