Historical dictionary
of grammatical terms online

rzeczownik umysłowy

Language: polski

Quotations

Rzeczowniki [...] umysłowe są te, które oznaczają rzeczy niepodpadające pod zmysły, to jest: które sobie tylko w umyśle wystawić czyli wyobrazić można, albo raczéj które tylko sam umysł obejmuje. Tu należą imiona bogów, duchów, postaci, cnót, występków, władz dusznych, umiejętności i t. d., np. Bóg, anioł, bies, bobo, bogobojność, zdrada, pamięć, nauka i t. d.

Rzeczowniki nieżywotne dadzą się podzielić na zmysłowe, tj. takie, które oznaczają imiona przedmiotów, pod zmysły podpadających, jak np. chleb, sól, stół, dom, pióro, książka itp., albo umysłowe, tj. takie, które oznaczają imiona przedmiotów, które nie zmysłami ani myślą tylko pojmujemy, jak np. cnota, pilność, lenistwo, pobożność, sprawiedliwość, bogobojność itp.

Kr/1897, p. 51 Definition

Rzeczowniki, oznaczające istoty oddzielne, albo rzeczy odrębne, samoistne, używają się z końcówką a; nazwy zaś pojęć oderwanych, czyli tak zwane rzeczowniki umysłowe mają końcówkę u.

u w końcówkach mają w II. przyp. l. p. r. m. rzeczowniki [...] umysłowe, nazwy pojęć oderwanych, jak np. umysłu, rozumu, talentu, przypadku, gniewu, żalu itp. [...]