terminów gramatycznych online
rzeczownik polski
Język: polski
Cytaty
[...] Jak sobie postępujemy z obcemi imionami własnemi, tak też z pospolitemi: odmieniamy je, jeżeli mają końcówkę podobną do rzeczowników polskich, np. ekwipaż (zaprząg) [...]; jeżeli zaś końcówki ich nie są podobne do końcówek rzeczowników polskich, wtenczas albo odrzuciwszy końcówkę obcą, nadajemy im rodzaj i odmianę polską, np. evangelium=ewanielja, ewanielji [...] albo też zostawiamy im końcówkę obcą, i używamy ich nieodmiennie, np. kakao, indygo, [...].
Gdybyśmy zaś obrali skrajnie przeciwną zasadę, że do jednej deklinacji należą wszystkie imiona, mające choć jedną cechę wspólną, to uznalibyśmy, że wszystkie polskie rzeczowniki tworzą jedną deklinację, gdyż w C. l. mn. kończą się na -om. Obie te skrajności są dla nas niedogodne, drogą więc kompromisu zgodzono się na podział imion polskich według kilku deklinacyj. Najpowszechniej dzielą imiona na pięć deklinacyj.