Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska mocna

Język: polski
EJO 1999, 552 Definicja współczesna

Spółgłoski mocne. Spółgłoski artykułowane ze znacznym napięciem mięśni narządów artykulacyjnych, któremu towarzyszy zwiększone ciśnienie powietrza w ponadkrtaniowej części przewodu głosowego. [...] W pol. przeciwstawienie s. m. i słabych nakłada się na fonologiczną opozycję dźwięczności: s. bezdźwięczne są zarazem mocne, s. dźwięczne są słabe.

Cytaty

Lerc/1877, s. 4

Spółgłoski dzielimy jeszcze na mocne i odpowiadające im słabe.