terminów gramatycznych online
onomastyka
Geneza: gr. onomastikós 'wprawny w nadawaniu imion; dotyczący nazywania'
- Słowniczek: Gaert/1927
- Słownik, tom V (Nie-Ó): Dor/1958–1969
- Znaczenie i życie wyrazów: Łoś II/1925
Onomastyka. Dział językoznawstwa zajmujący się imionami (nazwami) własnymi.
Cytaty
Onomastyką czyli imiennictwem rzek, błot, jezior na ziemiach słowiańskich od dawna się zajmuje prof. Rozwadowski, który dotychczas zaledwie małą cząstkę wyników swych badań drukiem ogłosił.
Onomastyka, nadawanie nazw własnych, np. osobom, miejscowościom (toponomastyka); nauka o nazwach.
Onomastyka ż III «nauka o nazwach geograficznych i osobowych; nazewnictwo»: Nazwa Licicaviki występuje tylko raz jeden u Widukinda, i tym samym jesteśmy pozbawieni kontroli, czy jest to pomyłka nieoswojonego z onomastyką słowiańską mnicha, czy też błąd przepisywacza. LAB. Studia 106. Dość obfity także materiał do onomastyki polskiej znajduje się również w Monumenta Poloniae Vaticana. ŁOŚ Zabyt. 14. <gr. onomastikós = związany z imieniem>.