Historical Dictionary
of Grammatical Terms online

guna

Language: sanskryt
Etymology: sanskr. guṇá 'jakość'
Area: Fonetyka (Today)
  • Wzory cząstkowego i ciągłego pisma: SkorM/1828
EJO 1999, 232 Contemporary definition

Guṇa. 1. W gramatyce stind. tzw. pełny stopień alternacyjny samogłosek w pierwiastku. [...]. 2. W językoznawstwie współczesnym termin ten niekiedy jest używany na oznaczenie pełnego stopnia wokalizmu.

Quotations

Guna (गुण) i Wriddhi (वृद्धि).

[...] Wyrazy te, oznaczają w mowie grammatycznéj dwa wzmocnienia samogłosek, które w nauce form, bardzo często zdarzają się. Wyraz Guna wyraża zmianę samogłosek इ i, उ u, ऋ ri, tudzież odpowiadających im długich, na ए ê, ओ ô, अर् ar'.