terminów gramatycznych online
apocopḗ
Język: grecki, łaciński
- De Etymologia: Mora/1592
- De Prosodia: UrsMeth/1592 (1998)
- De Verbo: Men/1649
- De litterarum potestate et genuina earum pronunciatione: Stat/1568
- Exempla coniugationum sequuntur: DonCul/1560
- Figurae Etymologicae: Cell/1725
- Index: Kn/1644 (I wyd. 1626)
- Nomen: Stat/1568
- O dawnej polszczyźnie: Dudz/1776
- O literách włoskich i wymowieniu ich: Sty/1675
- O postaciach gramatycznych: Malin/1869
- Słownik: Kn/1644 (I wyd. 1626)
Cytaty
Et pl[uralite]r, legamus legite legant. (Dic, duc, fac, et fer, per apocopen perferantur.)
Reperitur interdum k simplex per apocopen pro ku idque ut plurimum ante consonantes.
Alia efferuntur per apocopen, ut Srogi/Srog.
Quatuor verba abiciunt per Apocopen, E in secunda persona Imperativi, videlicet Dic, Duc, Fac, et Fer.
Apocope [...] Pol: Ujęcie, Chor, Chory. Wiśniewska 1998, 67 notuje.
Apocope, es. Gr. Ucinánie. Item Figura Grammatica, literam vel syllabam fini dictionis adimens.
Apocope Polonica. Miłuiem/ pro Miłuiemy. Srog/ pro Srogi. Spad pro Spadł. Pogrzébion pro Pogrzébiony.
Participium praesentis temporis seu activum umieiący seu per apocopen, quae frequentissima est umieiąc/umieiąca/umieiące. Sciens.
DE APOSTROPHE, SYNCOPE, APHAERESI et APOCOPE.
Apocope náżywa się kiedy ná końcu słowá, literá lub syllabá bywa odrzucona lub ucięta, jáko A Miásto Ai Tym.
Apocope, odrzuca cokolwiek od końcá, jáko Dic, nihil, exin, dein, miásto, dice, nihilum, exinde, deinde.
Niektòre Aphereses, abo skròcone z początku, jakie są: ej, ki, kie, ki, go zamiast: jej, jaki etc. [...] Niektóre Apocope, abo z końca n. p. srog, iza, dwój etc. za: srog, izali, dwojaki.
[…] Wyrzutniá w posłowiu nazywá się Apocope - odsuwką […].
[…] Już w epoce przeddziejowéj mowy słowiańskiéj stała się panującą odsuwka - apocope - artykułów s rzeczowników męzkich, którego to artykułu piérwaistek zachowáł język starosłowiański w zajimku wskazującym […].