Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

chuch

Hasło w cytatach: huch
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Dech gęsty wydaje się na ucho przez lekki chuch wraz z samogłoską lub dwugłoską wydany na kształt polskiego H.

J, jest Społgłoska najmiększa i najsłodsza ze wszystkich, ktora wszelki chuch zagładza, a łagodzi złogi przez przyjemny jęczek.

Grecy nie poczytali Pisu H za Głoskę, ani go w swojem Abecadle nie mieścili w naszem znaczeniu Społgłoski, lecz tym pisem oznaczali Samogłoskę długą, zwaną Eta, rożniąc ją od Samogłoski krotkiej, zwaney Epsylon; a mieli trojaki chuch, z ktorych każdy inszym wzorem zakreślali: 1) chuch cienki, [...] 2) chuch gęsty, [...] 3) chuch przemocny.

Poczytali ją przeto wszyscy ostatecznie za syk, za jakiś odcień głoski s: choć zapewne daleko trafniéj byliby uczynili, gdyby jéj byli przyznali walor i postać h', to jest huchu czyli spiranty wymawianéj w tak ciasnéj między językiem a podniebieniem szparze, że było to coś w pośrodku między naszém ś a takiém ch', jakie mamy np. w chichot, Chiny itp.