nagłos absolutny

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Rozw/1923

Pisownia wzgl. wymowa ssać, zstąpić, zstać się (dziś już stać się) itp. objaśnia się raz analogją zrozumiałą, por. PP w wiesiele itp., po wtóre analogją fonetyczną, t. j. przeniesieniem wymowy, uzasadnionej po samogłosce, zatem interwokalicznie, do absolutnego nagłosu.

Zresztą zaś rozwinęło się jь- zwykłym sposobem: słabe jь̯- przeszło regularnie w utrzymane po poprzedzającej samogłosce (prepozycji, przeczenia itp.), zaś w absolutnym nagłosie zwokalizowało się w i-, oczywiście krótkie.