Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

imię samowłasne miejsca

Hasło w cytatach: imiona samowłasne miejsc
Język: polski
Dział: Onomastyka (współcześnie)
  • O pismowni w języku polskim: Prz/1816
  • O wywodni słow w polszczyźnie: Prz/1816

Cytaty

We wszystkich zaś wyrazach pospolitych prawoPolskich lub prawnie urodaczonych, piszę jednostajnie ch, jako chuch wszędy mocny i jednako wymawiany, np. chandel, Chetman, chimn, chonor, chojny, Chrabia, chufiec, chuk, puchar, wachać się i t. d. tak, jak ten sam chuch wyraża się na ucho zawsze jednako z naczała, w środku i na końcu słow podobnych; a tyle na tem zyskujemy 1) że tak rozrożnimy Imiona samowłasne Osob i miejsc do wspominania w Dziejach wszędy, wieczyście przeznaczone, od pospolitych, tylko u nas używanych, narodowych lub dawno urodaczonych.

Jedna złogłośnia z najnieprzyjemniejszych dla Słowiańskiego ucha jest przypinanie Imion samowłasnych Osob i miejsc do Przymiotnikow, Głagołow i Przedzakow, bez żadnej zgody i bez żadnego rządu, czyli w całyj ich martwości, kiedy u nas wszystkie słowa, cechę Imion noszące, z jakąkolwiek zakończką, powinny bydź koniecznie nakłanianemi według Form Przypadkowania naskich.

Powiązane terminy