Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

deklinacja
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Geneza: łac. dēclīnātiō 'odwrócenie, zgięcie; odmiana (w gramatyce)'
Dział: Fleksja (współcześnie)
EJO 1999, 109 Definicja współczesna

Deklinacja. Odmiana leksemów odmiennych przez przypadki, czyli mające różne formy wyrazowe narzucane przez element kontekstu, najczęściej przez czasownik lub przyimek.

Cytaty

Król/1907, s. 6

ę piszemy: w deklinacji: w I., IV., i V. przyp. l. pojed. rzecz. r.n. zak. na ę: ramię [...] w IV. przyp. l. p. rzecz. r. żeńskiego zakończonych na a, i: matkę [...]

Ciekawostki

W Lub/1778, s. 18 (przypis) uwagi o potrzebie użycia liter ъ i ь, z odniesieniem do deklinacji w języku starosłowiańskim.