Sty/1675

• Adam Styla

Grammatica Polono-Italica abo sposob łacny nauczenia się włoskiego języka krotko, gruntownie, choćby też i bez dyrekcyjej nauczyciela ku pożytkowi Narodu Polskiego z rożnych przedniejszych grammatykow z pilnością wygotowany

Cytaty według działów 304 cytaty

• Dedykacja 1 cytat [7]–[9]
• Do czytelnika 2 cytaty [10]–[11]
• O literách włoskich i wymowieniu ich 89 cytatów 1–30
• O imieniu i jegoż przypadkach 183 cytaty 31–196
• De syntaxi, abo o złączeniu słów 29 cytatów 196–225

Hasła

• accentus (diakryt) łac.
• adiectivum łac.
• adverbia qualitatis łac.
• adverbia quantitatis łac.
• adverbium | adverbia łac.
• akcent (diakryt)
• ápostrof
• apostrophus łac.
• artykuł | ártykuł (rodzajnik; część mowy)
• brzmienie (sposób wymawiania, dźwięk)
• casus łac.
• casus ablativus | A. łac.
• casus accusativus | A. łac.
• casus dativus | D. łac.
• casus genitivus | G. łac.
• cienkość
• collectiva łac.
• comma łac.
• comparatio (stopniowanie) łac.
• comparativus | Comp: łac.
• conditionales łac.
• coniugatie | coniugátia | koniugácye
• coniugatio łac.
• coniunctio (spójnik) łac.
• coniunctio disiunctiva łac.
• coniunctivus | Coniunct: łac.
• consonantes | consonans łac.
• cudzoziemskie języki
• czás niedoskonáły przeszły
• czás przyszły | przyszły czás (futurum)
• czás teráźniejszy (praesens)
• czasy | czás
• część mowy
• declinacye | deklinacyja | declinátia
• declinatio łac.
• demonstrativa | pronomen demonstrativum łac.
• diminutiva łac.
• diphtongus łac.
• distributiva łac.
• futurum | Fut. | Futur. łac.
• genus łac.
• genus łac.
• imię (nazwa, część mowy)
• imiona miast
• imiona przydatne | przydátne imię | imioná przydátne | przydatne
• imiona własne | imiona własne cesarstw | imiona własne krolestw | imioná własne xięstw | imioná własne
• imperativus | Imperat. łac.
• indicativus | indicativus modus | Indicat. łac.
• infinitivus łac.
• interiectio łac.
• interiekcia
• irregularia łac.
• irregulariter łac.
• język
• koniec słowá (wyrazu, słowa, rzeczenia)
• konsonant | konsonans | consonant
• kończenie (zakończenie)
• krotkość | (--)
• liczba | licba
• literá (głoska)
• litery | literá (znak alfabetu)
• littera (litera a. głoska) łac.
• łączyć
• máła liczba
• męski | rodzaj męski | męski rodzaj
• modus łac.
• modus optativus łac.
• mowá (sposób mówienia, wymowa, język mówiony)
• narząd mowny, narządy mowne
• neutra łac.
• neutrum | genus neutrum łac.
• nieme (spółgłoska)
• nomen łac.
• nominativus | N. łac.
• numeralia cardinalia łac.
• numeralis łac.
• numerus łac.
• obiecádlo
• odmieniać się
• odrzucić | odrzucać
• okoliczności
• opuścić
• ortográfia (zasady pisowni i wymowy)
• osoby (gramatyczna)
• ostátna syllábá | ostátniej syllába | ostatnia syllaba
• pars orationis łac.
• Part: Passi. | Part: Pass. łac.
• participium | Part: łac.
• period (zdanie złożone, wypowiedź)
• persona łac.
• personalia | pronomen personale łac.
• pierwsza coniugátia | pierwsza coniugatia
• pierwsza deklinácyja
• pierwsza osobá
• pierwsza syllaba
• pluralis | plur. łac.
• plusquam perfectum | plusquam perf. | Plusquamperf. łac.
• plusquamperfectum primum | Plusquam perf: 1. | Plusquamperf. 1. łac.
• plusquamperfectum secundum | Plusquam perf: 2. | Plusquamperf. 2. łac.
• początek (nagłos)
• positivus | Positivo łac.
• pospolite imię | imię pospolite
• praepositio | praepos. łac.
• praesens | praes. łac.
• praeteritum perfectum | Praet. perf. łac.
• prima declinatio łac.
• pronomen łac.
• pronomen interrogativum | interrogativa łac.
• pronomen reciprocum łac.
• pronomina possessiva | pronomina possesiva łac.
• pronominum relativum | pronomina relativa łac.
• pronuncjacyja
• proste i
• przemiana syllab
• przemieniać | przemieniać się | przemienić
• przydać
• przydanie
• przyłączyć
• przysłowia porządku
• przysłowia wątpienia
• przysłowie (przysłówek)
• pytanie (o zdaniu)
• rodzaj (gramatyczny)
• rodzaj białogłowski | białogłowski rodzaj
• rodzaj niewieści | niewieści rodzaj
• rożność
• secunda coniugatio łac.
• secunda declinatio łac.
• sie zgadzać
• się kończyć | kończące się
• signum (znak ogólnie) łac.
• Singularis | Sing | numerus singularis łac.
• skraczać się
• słowo (wyraz)
• słowo (czasownik)
• słowo czyniące
• słowo osobiste (czasownik)
• spadek dawájący
• spadek mianujący
• spadek odbierający | odbierájący spadek | odbierający spadek
• spadek oskarzający | oskarzający spadek
• spadek rodzący | rodzący spadek
• spadek wzywájący
• spadki
• społbrzmiące
• sposob życzący
• sposoby (tryb)
• sposób nieskończony | nieskończony sposób
• sposób rozkazujący | rozkazujący sposób
• stopnie
• substantivum łac.
• superlativus | super: łac.
• syllaba łac.
• syllaba | syllábá (głoski, litery)
• syncope gr., łac.
• tempus łac.
• triphtongus łac.
• trzecia deklinácyja
• trzecia osoba
• uczestnictwa | uczęstnictwo
• ustáwá | ustáwy
• używánie
• verba auxiliaria | verbum auxiliare | verbum aux. łac.
• verbum (czasownik) łac.
• verbum impersonale łac.
• verbum personalum łac.
• vocalis łac.
• vocativus łac.
• wielka liczba
• wtora osoba
• wymawiać | wymowić | wymawiáć sie
• wymowienie
• znáczenie
• znak (diakryt)
• zwyczaj
• zwyczaj powszechny