Sty/1675

• Adam Styla

Grammatica Polono-Italica abo sposob łacny nauczenia się włoskiego języka krotko, gruntownie, choćby też i bez dyrekcyjej nauczyciela ku pożytkowi Narodu Polskiego z rożnych przedniejszych grammatykow z pilnością wygotowany

Uwagi:

Cytaty według działów 794 cytaty

• Dedykacja 1 cytat [7]–[9]
• Do czytelnika 11 cytatów [10]–[11]
• O literách włoskich i wymowieniu ich 193 cytaty 1–30
• O imieniu i jegoż przypadkach 475 cytatów 31–196
• De syntaxi, abo o złączeniu słów 114 cytatów 196–225

Hasła

• ablativus essentialis łac.
• ablativus instrumentalis łac.
• absolutè | absolute łac.
• accentus (diakryt) łac.
• accidens łac.
• activa łac.
• adiectivum łac.
• adiectivum indeclinabile łac.
• adverbia affirmandi łac.
• adverbia comparandi łac.
• adverbia conclusivae łac.
• adverbia demonstrandi łac.
• adverbia dubitandi łac.
• adverbia eligendi łac.
• adverbia futuri łac.
• adverbia gestus łac.
• adverbia hortandi łac.
• adverbia intendendi łac.
• adverbia interrogandi łac.
• adverbia invocandi łac.
• adverbia laudandi łac.
• adverbia mediocritatem łac.
• adverbia negandi łac.
• adverbia numeri łac.
• adverbia ordinis łac.
• adverbia praeteriti łac.
• adverbia qualitatis łac.
• adverbia quantitatis łac.
• adverbia similitudinis łac.
• adverbia situs łac.
• adverbia temporis praesentis łac.
• adverbia vocandi łac.
• adverbialiter łac.
• adverbium | adverbia łac.
• adverbium loci łac.
• adverbium tempus indefinitus łac.
• akcent (diakryt)
• anomala łac.
• anomala composita łac.
• anomala simplicia łac.
• anomalia łac.
• aphaeresis łac.
• ápostrof
• apostrofá
• apostrophus łac.
• articulus łac.
• articulus finitus łac.
• articulus indefinitus łac.
• articulus infinitus łac.
• artykuł | ártykuł (rodzajnik; część mowy)
• ártykuł doskonáły
• artykuł nieokreślony (indefinitus)
• artykuł nieskończony
• artykuł skończony
• augmentativa łac.
• brzmienie (sposób wymawiania, dźwięk)
• casus łac.
• casus ablativus | A. łac.
• casus accusativus | A. łac.
• casus dativus | D. łac.
• casus genitivus | G. łac.
• causales łac.
• cienkość
• collectiva łac.
• comma łac.
• comparatio (stopniowanie) łac.
• comparatio irregularis łac.
• comparatio regularis łac.
• comparativa łac.
• comparativus | Comp: łac.
• composita łac.
• conditionales łac.
• coniugatie | coniugátia | koniugácye
• coniugatio łac.
• coniunctio (spójnik) łac.
• coniunctio adversativa łac.
• coniunctio concessiva łac.
• coniunctio disiunctiva łac.
• coniunctio reiectiva łac.
• coniunctivus | Coniunct: łac.
• consonantes | consonans łac.
• copulativa | collectiva łac.
• cudzoziemskie języki
• czás niedoskonáły przeszły
• czás nieskończony
• czas prosty teraźniejszy
• czas przesły prosty
• czas przeszły doskonały (dokonany)
• czás przyszły | przyszły czás (futurum)
• czas przyszły pokázujący
• czas skończony
• czás teráźniejszy (praesens)
• czás więcej niż doskonáły
• czás więcej niż doskonáły przypadkowi podległy
• czás więcej niż doskonáły z wárunkiem
• czasy | czás
• cząstka | cząstká (morfem gram., partykuła)
• cząstká mowy
• cząstka namiestnictwa
• cząstka przecząca
• część mowy
• czwarta coniugácia | czwarta coniugátia
• czwarta coniugatio pol., łac.
• decl: tertiae łac.
• declinacye | deklinacyja | declinátia
• declinatio łac.
• demonstrativa | pronomen demonstrativum łac.
• diminutiva łac.
• diphtongus łac.
• dispositio vocum łac.
• distributiva łac.
• długie a
• długie ē
• dwoje cc
• dykcyjonarz
• dyskurs
• exceptivae łac.
• figura grammatica łac.
• formować
• formula łac.
• futurum | Fut. | Futur. łac.
• genus łac.
• genus (o czasowniku) łac.
• gerundium pol., łac.
• gradus łac.
• grecki
• idiotismos gr.
• imię (nazwa, część mowy)
• imię istotne | imioná istotne | istotne | istotne imię
• imię názywájące
• imiona miast
• imiona miasteczek
• imioná nagánę lub wzgárdę znáczące
• Imiona od istotnych pochodzące
• imioná od przydatnych pochodzące
• imiona przyczynienie znaczące
• Imioná przyczynienie znáczące
• imiona przydatne | przydátne imię | imioná przydátne | przydatne
• imioná przydátne rożność znaczące
• imioná przydátne znáczące chciwość
• imioná przydátne znáczące pámiętánie
• imioná przydátne znáczące wiádomość
• imiona przyłożone
• imiona własne | imiona własne cesarstw | imiona własne krolestw | imioná własne xięstw | imioná własne
• imioná własne ludzi
• imioná własne miast
• imiona wsi
• imperativa łac.
• imperativus | Imperat. łac.
• imperfectum | Imperf. łac.
• imperfectum conditionale łac.
• imperfectum fortuitum łac.
• imperfectum primum | Imperf: 1. łac.
• imperfectum secundum | Imperf: 2. łac.
• incomparabilis łac.
• indicativus | indicativus modus | Indicat. łac.
• infinitiva verborum | inifinitiva verborum łac.
• infinitivus łac.
• infinitivus łac.
• interiectio (wykrzyknik) łac.
• interiekcia
• irregularia łac.
• irregulariter łac.
• istotny spadek
• język
• koniec słowá (wyrazu, słowa, rzeczenia)
• konsona
• konsonans | consonans | konsonáns
• konsonant | konsonans | consonant
• kończenie (zakończenie)
• krotkie ë
• krotko
• krotkość | (--)
• l' apostrophata łac., wł.
• liczba | licba
• liczby (liczebnik)
• liczby podzielające
• liczby porządkowe | porządkowa liczba
• liczby przednie
• liczby złączające
• literá (głoska)
• literá wyrzucona
• litery | literá (znak alfabetu)
• litery cienkie
• litery rube
• litery same przez się brzmiące | sáme przez się brzmiące
• littera (litera a. głoska) łac.
• łáciński
• łączyć
• máła liczba
• męski | rodzaj męski | męski rodzaj
• miązszość
• miejscá okoliczność | okoliczność miejscá
• modus łac.
• modus finitus łac.
• modus infinitus łac.
• modus optativus łac.
• monosyllaba łac.
• motio łac.
• mowa (skład słów)
• mowá (sposób mówienia, wymowa, język mówiony)
• mowa potwierdzająca
• mowa przecząca
• mowa pytająca potwierdzająca
• mowa pytająca przecząca
• mowa twierdząca
• mutatio łac.
• mutatio (motio) łac.
• namiestnictwa osiadłość znáczące | namiestnictwa osiádłość znaczące
• namiestnictwa osobiste | namiestnictwo osobiste
• namiestnictwa osoby znáczące
• namiestnictwa pokazujące
• namiestnictwa pytające | namiestnictwo pytające
• namiestnictwo | námiestnictwo
• namiestnictwo nieskończone
• namiestnictwo powtarzające
• namiestnictwo przypominające
• namiestnictwo skończone
• narząd mowny, narządy mowne
• nástępowáć po
• náznáczony
• negativum łac.
• neutra łac.
• neutrum | genus neutrum (rodzaj nijaki) łac.
• nieme (spółgłoska)
• niemiecki
• nieográniczone imiona
• nieograniczony czas
• nieográniczony sposob | sposob nieográniczony
• nieprawość
• nomen łac.
• nomen apellativum łac.
• nomina heteroclita łac.
• nominativus | N. łac.
• nota (znamię)
• notificativae łac.
• numeralia cardinalia łac.
• numeralis łac.
• numerus łac.
• obiecádlo
• obracać się
• odmiána (wymiana/zmiana, nowa forma)
• odmiana liter (liter)
• odmieniać (wymiana głosek/sylab)
• odmieniać się
• odrzucić | odrzucać
• okoliczności
• okoliczności czásu
• omyłká
• opuścić
• ordinalia łac.
• ortográfia (zasady pisowni i wymowy)
• osoby (gramatyczna)
• ostátna syllábá | ostátniej syllába | ostatnia syllaba
• ostátne wokáły | ostatny wokał
• ostatnia wokala
• pars orationis łac.
• Part: Passi. | Part: Pass. łac.
• participia activa łac.
• participialiter łac.
• participium | Part: łac.
• particula (ogólne: cząstka, o zaimku się, słówko, wyrażenie) łac.
• partykuła | pártykułá (cząstka, słówko bez samodzielnego znaczenia)
• perfectum compositum | Perf. C. | Perf: Comp: łac.
• perfectum simplex | Perf: Sim. | Perf: S. łac.
• period (zdanie złożone, wypowiedź)
• persona łac.
• personalia | pronomen personale łac.
• pierwsza coniugátia | pierwsza coniugatia
• pierwsza coniugatio pol., łac.
• pierwsza deklinácyja
• pierwsza osobá
• pierwsza syllaba
• pluralis | plur. łac.
• plusquam perfectum | plusquam perf. | Plusquamperf. łac.
• plusquam perfectum conditionale łac.
• plusquam perfectum fortuitum łac.
• plusquamperfectum primum | Plusquam perf: 1. | Plusquamperf. 1. łac.
• plusquamperfectum secundum | Plusquam perf: 2. | Plusquamperf. 2. łac.
• pochodzić z
• początek (nagłos)
• początek (etymologia)
• positivus | Positivo łac.
• pospolita mowa
• pospolite imię | imię pospolite
• praepositio | praepos. łac.
• praesens | praes. łac.
• praet: pass. łac.
• praeteritum perfectum | Praet. perf. łac.
• praeteritum plusquamperfectum primum łac.
• praeteritum plusquamperfectum secundum łac.
• prepozycya | praepozycia | praeposicia
• prima coniugatio łac.
• prima declinatio łac.
• pronomen łac.
• pronomen finitum łac.
• pronomen finitum łac.
• pronomen infinitum łac.
• pronomen interrogativum | interrogativa łac.
• pronomen przypominájące pol., łac.
• pronomen reciprocum łac.
• pronomina possessiva | pronomina possesiva łac.
• pronominum relativum | pronomina relativa łac.
• pronuncjacyja
• proste bezpráwne słowá
• proste i
• przedłużnie
• przełożenie (praepositio)
• przełożony (dodany)
• przemianá (deklinacja)
• przemiána (mocja)
• przemiana syllab
• przemieniać | przemieniać się | przemienić
• przesły niedoskonały wtory czas
• przeszły bárzo doskonały
• przeszły doskonáły prosty | czas prosty przeszły
• przeszły doskonały złozony | przeszły doskonały złożony czas
• przeszły niedoskonały przypadkowi podległy
• przeszły niedoskonały trefunkowy
• przeszły niedoskonały z jakimśi wárunkiem
• przewłocznie
• przewłoka sylláby | (―) | przewłoka sylaby
• przewyższájący
• przodkując | przodkowáć | przodkować
• przyczyniać
• przydać
• przydanie
• przydłuższy głos
• przykładać
• przykładanie
• przyłączenie (adiunctio)
• przyłączyć
• przymiot (kategoria gram.)
• przyrownájący | przyrownájący stopień | przyrównający
• przyrownający stopień
• przyrownanie
• przyrownánie práwe
• przysłowia czásu przeszłego
• przysłowia czásu przyszłego
• przysłowia czásu teraźniejszego
• przysłowia dokończające
• przysłowia ktore znáczą zgromádzenie ábo rozerwánie
• przysłowia miárę znáczące
• przysłowia nápominánia
• przysłowia obierania
• przysłowia pochwalania
• przysłowia podobieństwo znáczące
• przysłowia pokazujące
• przysłowia położenia
• przysłowia porządku
• przysłowia przeczące
• przysłowia przyczyn
• przysłowia przyczynienie znáczące
• przysłowia pytające
• przysłowia pytájące
• przysłowia rownánia
• przysłowia twierdzące
• przysłowia wątpienia
• przysłowia wielkość znáczące
• przysłowia wołánia
• przysłowia wzywania
• przysłowia znáczące jakowość i sposób
• przysłowie (proverbium, adagium)
• przysłowie (przysłówek)
• przysłowie czásu niedoskonáłego
• przysłowie miárę opisujące
• przysłowie proste
• przysłowie złączone
• przysłówia liczby
• przywłasczać (przybierać)
• pytanie (o zdaniu)
• quarta coniugatio łac.
• reciproca | verbum reciprocum łac.
• relative łac.
• restrictivae łac.
• rodzaj (gramatyczny)
• rodzaj białogłowski | białogłowski rodzaj
• rodzaj niewieści | niewieści rodzaj
• rodzaj oddzielny
• rodzony spadek
• rozkazujący czas
• rozłożenie słów
• rożność
• rubo
• rubość (o spółgłosce)
• secunda coniugatio łac.
• secunda declinatio łac.
• sie zgadzać
• się kończyć | kończące się
• się przekładać | przekładać sie | przekładać | sie przekładać | przekładać się
• się przyrownywać
• się staczać | staczany
• signum (znak ogólnie) łac.
• simplicia łac.
• Singularis | Sing | numerus singularis łac.
• skończenie
• słowá bezpráwne złączone
• słowá sposobu nieográniczonego
• słowiáński (prasłowiański)
• słowo (wyraz)
• słowo (czasownik)
• słowo activum pol., łac.
• słowo bezprawne | bezprawne słowo
• słowo czyniące
• słowo istotne
• słowo nieosobiste
• słowo nieosobiste oddzielne
• słowo nieosobiste przyjmujące
• słowo osobiste (czasownik)
• słowo passivum pol., łac.
• słowo pomocne | słowo pomoczne | pomocne słowo
• słowo przyjmujące
• słowo skutek wyrażające
• spadek dający | dający spadek
• spadek dawájący
• spadek mianujący
• spadek odbierający | odbierájący spadek | odbierający spadek
• spadek oskarzający | oskarzający spadek
• spadek prosty (odmiana przez osoby)
• spadek rodzący | rodzący spadek
• spadek rozłącający
• spadek wołájący
• spadek wzywájący
• spadki
• społbrzmiące
• sposob pokazujący
• sposob życzący
• sposoby (tryb)
• sposób nieskończony | nieskończony sposób
• sposób ográniczony
• sposób przyłączający | sposób przyłącający | przyłączájący
• sposób rozkazujący | rozkazujący sposób
• sposób skończony
• sprzężone litery
• staczanie | staczánie (deklinacja)
• stáczánie | staczánie (koniugacja)
• stawiać się
• stopień nieporownány
• stopnie
• substantive łac.
• substantivum łac.
• superlativus | super: łac.
• supinum łac.
• supinum pol., łac.
• syllaba łac.
• syllaba | syllábá (głoski, litery)
• syntaxis łac.
• syntaxis adverbiorum łac.
• syntaxis articulorum łac.
• syntaxis coniunctionum łac.
• syntaxis interiectionum łac.
• syntaxis nominum łac.
• syntaxis praepositionum łac.
• syntaxis pronominum łac.
• syntaxis verborum łac.
• śrzodek | środek słowá
• tchnienie
• tempus łac.
• terminacyja
• tertia coniugatio łac.
• triphtongus łac.
• trzecia coniugatio pol., łac.
• trzecia deklinácyja
• trzecia koniugacyja
• trzecia osoba
• turecki
• u trojákie
• ucinać | ucináć | ucięty
• uczestnictwa | uczęstnictwo
• ukazujący sposób
• umniejszać
• usta
• ustáwá | ustáwy
• używánie
• verba auxiliaria | verbum auxiliare | verbum aux. łac.
• verbis anomalis | anomalum łac.
• verbum (czasownik) łac.
• verbum impersonale łac.
• verbum impersonale neutrum | impersonale neutrum łac.
• verbum impersonale passivum | impersonale passivum łac.
• verbum passivum | passiva łac.
• verbum personalum łac.
• vituperativa łac.
• vocalis łac.
• vocativus łac.
• wielka liczba
• wizerunek
• własne słowa (rodzime)
• własność słowá (sens)
• włoski język
• wokala
• wokała
• wokały | wokał
• wokały cienkie
• wokały miąsze | miąższe wokały
• wokały rubsze
• wokały subtelne
• wtora coniugátia
• wtora coniugatio pol., łac.
• wtora osoba
• wtora persona
• wtrącenie (wykrzyknik)
• wtrącenie dziękujące P. Bogu
• wtrącenie gniewające sie
• wtrącenie grożące
• wtrącenie karzące
• wtrącenie kołaczące
• wtrącenie lámentujące
• wtrącenie milczenie nakazujące
• wtrącenie obrzydzające
• wtrącenie odpráwujące
• wtrącenie podziwienia wyrażające
• wtrącenie poznájące oszukánie
• wtrącenie śmiejące się
• wtrącenie wołájące
• wtrącenie wołające na gwałt
• wtrącenie wyśmiewájące
• wtrącenie wzgardzające
• wymawiać | wymowić | wymawiáć sie
• wymowa (artykulacja)
• wymowa (krasomówstwo)
• wymowienie
• wyrzeczenie
• zaczynać sie | się zaczynać
• złączáć (koniugować)
• złączać | się złączać
• złączánie (spójnik)
• złączanie odrzuczające
• złączanie oznajmujące
• złączanie przeciwne
• złączanie przyrownywające
• złączanie rozłączające
• złączánie słow | złączanie (coniugatio)
• złączanie ścieśniájące
• złączanie warunkowe
• złączanie wyjmujące
• złączanie złączające
• złączenie (koniugacja)
• złączenie (pisownia łączna)
• złączenie (składnia)
• złączenie artykułow
• złączenie imion
• złączenie namiestnictw
• złączenie praepozyciy
• złączenie przysłow
• złączenie słow
• złączony (łączyć)
• zmniejszać
• znáczenie
• znaczyć
• znak (diakryt)
• zrastać się
• zwyczaj
• zwyczaj powszechny
• żydowski
• żydowski