Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wykrzyknik część mowy

Język: polski
EJO 1999, 644 Definicja współczesna

Wykrzykniki. Wyrazy, które różnią się od wszystkich pozostałych tym, że w zasadzie nie wchodzą w związki syntaktyczne z innymi wyrazami, lecz używane są w funkcji wypowiedzeń, np. Pfe! Hej! Och! [...].

Cytaty

I, tudzież wykrzyknik hi! jest tonem najwyższym, właściwym przeto uczuciom, które najwięcéj głos wznoszą.

Tak np. Anglik pisze przez większą literę zaimek ja i wykrzyknik o.

Wykrzykniki służą do wyrażania różnych uczuć i namiętności, którymi mówiący jest przejęty. Główniejsze są następujące: Ah!, ach!; alas!, niestety!; avaunt! away!, precz!; Fy!, fye!, fie!, pfe!; hail!, witaj!; hark!, słuchaj! [...].

Prócz tego do określających wyrazów należą wykrzykniki.

Wykrzykniki piérwsze w zdaniu zajmują miejsce.

Wykrzyknik jest to wyraz, przez który oddajemy uczucia radości, smutku, boleści, żalu, przestrachu, obrzydzenia, wstrętu, gniewu, podziwienia, lub też naśladowania przyrodzonego dźwięku, głosu, szelestu. Wykrzyknik nie należy do zdania, lecz niejako zastępuje całe zdanie, niedomówione z powodu gwałtownego uczucia [...].

Przyimek. – Spójnik. – Partykuła. (wyrazek). –Wykrzyknik.