Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wykrzyknik część mowy

Język: polski
EJO 1999, 644 Definicja współczesna

Wykrzykniki. Wyrazy, które różnią się od wszystkich pozostałych tym, że w zasadzie nie wchodzą w związki syntaktyczne z innymi wyrazami, lecz używane są w funkcji wypowiedzeń, np. Pfe! Hej! Och! [...].

Cytaty

I, tudzież wykrzyknik hi! jest tonem najwyższym, właściwym przeto uczuciom, które najwięcéj głos wznoszą.

Tak np. Anglik pisze przez większą literę zaimek ja i wykrzyknik o.

Trzy są powody, dla których używamy przypadku 5go.

  1. Gdy wołamy: ojcze! matko! siostro! i t. d.
  2. Gdy wyrażamy jakoweś uczucie, i wtedy jest wykrzyknikiem np. o Boże! o zgrozo! i t. d.

Wykrzyknik jest to słowo, które wyraża uczucie, albo naśladowanie głosu lub dźwięku; np. ach! o! biada! - kra! uhu! - bęc! paf!.

Uczucie wyrażają Wykrzykniki: a! ach! o! och! ej [...] Głosy naśladują: miau!, hauhau! be! me! [...] Dzwięki naśladują: puf! paf! pac! bęc!.

I to jest siódmy przestanek, doba modlitwy, w któréj Słowo człowieka, głos uniesienia wydało, a nazwisko jego jest wykrzyknikiem, (interjectio).

Wygłośnik .... Jedna z siedmiu części zdania, ostatnia z porządku odpowiednia wykrzyknikowi.

По значенію своему всѣ слова польскаго языка раздѣляются на 9 частей рѣчи: [...] 9. Междометіе, wykrzyknik.