Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wykrzyknik część mowy

Język: polski
EJO 1999, 644 Definicja współczesna

Wykrzykniki. Wyrazy, które różnią się od wszystkich pozostałych tym, że w zasadzie nie wchodzą w związki syntaktyczne z innymi wyrazami, lecz używane są w funkcji wypowiedzeń, np. Pfe! Hej! Och! [...].

Cytaty

Wykrzykniki są. Ah! Radości O! o that! Zgody Oh! Boleści Alas! Politowania Fy! Obrzydzenia Hey! Podziwienia Hush! Milczenia

I, tudzież wykrzyknik hi! jest tonem najwyższym, właściwym przeto uczuciom, które najwięcéj głos wznoszą.

Tak np. Anglik pisze przez większą literę zaimek ja i wykrzyknik o.

Trzy są powody, dla których używamy przypadku 5go.

  1. Gdy wołamy: ojcze! matko! siostro! i t. d.
  2. Gdy wyrażamy jakoweś uczucie, i wtedy jest wykrzyknikiem np. o Boże! o zgrozo! i t. d.

Wykrzyknik jest to część mowy nieodmienna, która wyraża radość, gniéw, smutek, przestrach, żal, rozpacz, i t. p. Wykrzyknik od głośniejszego wymawiania otrzymał swą nazwę, np. O! héj! ha! hola! hura!

Gdy ci ból dokuczy, wykrzykniesz nieraz: ach! Gdy wołasz na kogo, wykrzykniesz nieraz: hej! Dziwiąc się, wykrzykniesz nieraz: o!

Wyrazów tych albo raczej głosów, używamy tylko przy silniejszych uczuciach, a że je wymawiamy zwykle silniej, jakby wykrzykując, nazwano je przeto wykrzyknikami.

Wykrzykniki (Interjeições).

Są to części mowy, za pomocą których wyrażamy żal, ból, smutek, radość itd. Najwięcej używane są:

ah! (a, ah!), ai! (ach!), olá ! (o, ej, hola!) [...].