Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wykrzyknik część mowy

Język: polski
EJO 1999, 644 Definicja współczesna

Wykrzykniki. Wyrazy, które różnią się od wszystkich pozostałych tym, że w zasadzie nie wchodzą w związki syntaktyczne z innymi wyrazami, lecz używane są w funkcji wypowiedzeń, np. Pfe! Hej! Och! [...].

Cytaty

Wykrzykniki są. Ah! Radości O! o that! Zgody Oh! Boleści Alas! Politowania Fy! Obrzydzenia Hey! Podziwienia Hush! Milczenia

Wykrzyknik jest to wyraz, przez który oddajemy uczucia radości, smutku, boleści, żalu, przestrachu, obrzydzenia, wstrętu, gniewu, podziwienia, lub też naśladowania przyrodzonego dźwięku, głosu, szelestu. Wykrzyknik nie należy do zdania, lecz niejako zastępuje całe zdanie, niedomówione z powodu gwałtownego uczucia [...].

Pyt. A któreż są nie odmiennemi [częściami mowy]?

Odp. Następne: Przyjimki, że najczęściej kładą się przy jimionach, lub odnoszą się do nich.

2re Przysłówki, że przy słowach kładą się zwykle, lub przymiotnikach słowowych.

3cie Spójniki, spajające czyli łączące zdania i okresy, i czasem rozłączające takowe.

4te Wykrzykniki, że się wykrzykuje w strachu nagłym gniewie, radości, lub biedzie nagłej i t. d.

Co do zwyczajnych wykrzykników w użyciu codziennem, to pierwszeństwo mają przed innemi następne wykrzykniki z czasu rozkazującego słów czynnych pochodzące. Jako to chodź prędzej! słuchaj pilnie! czytaj! pisz! [...].

Wykrzykniki (interjeições) są części mowy nieodmienne, któremi wyrażamy nasz żal, radość, ból, smutek, przestrach i t. d. Na prz.:

ah! ha! (a! ha!) oh! (o!) [...].