Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

adiectivum

Język: łaciński

Cytaty

Mora/1592, s. [7] A4r [11] Definicja

Quid est adiectivum? Cui addi poest, Vir, mulier, animal: Ut albus, alba, album. Hoc est, cuius significatio per se absque altero addito non intelligitur, nec in oratione absolute ponitur. to jest. Adiectivum nomen, niemoże być sine substantivo nomine.

[Czym jest [imię] przymiotne? To takie, do którego można [coś] dołożyć, [np.] "vir" ('mężczyzna'), "mulier" ('kobieta'), "animal" ('zwierzę'), jak "albus, alba, album" ('biały, biała, białe'). To jest, którego znaczenie nie jest samo przez się zrozumiałe, bez dodania czegoś drugiego, ani nie kładzie się go w mowie absolutnej.]
Vol/1612, s. [14]

Adiectiva quidem nomina moventur per tria genera et tres terminationes.

Woy/1690, s. 11

In comparatione regulari a positivo gradu fit comparativus, videlicet adiectivum desinens in y, mutat y na szy.

Woy/1690, s. 115

Nomina adiectiva cohaerent cum suis substantivis genere, numero & casu.

Duch/1699, s. 37

Dwojákie jest Imię, to jest, Istotne álbo Substantivum, drugie przydatne álbo adjectivum.

Don/1795, s. [6] Definicja

Nomen est duplex, imię jest dwojakie, substantivum, ut homo, istotne jako człowiek, adjectivum, ut devotus, przydatne jako nabożny.

Gddk/1816, s. [218]

Adjectivum. Przymiotnik.