Historical dictionary
of grammatical terms online

imię pospolite

Language: polski
EJO 1999, 52 Contemporary definition

Appellativum (imię pospolite, nazwa pospolita). Wyrażenie rzeczownikowe nadające się do pełnienia funkcji predykatywnej, czyli takie, za pomocą którego można orzekać coś o dowolnym przedmiocie należącym do jego zakresu. A. są zatem nazwy mające zarówno denotację, jak i konotację, np. dom, wyspa, miasto, filozof, poeta, uczony, prezes. A. należą do jednego z dwóch podzbiorów, jakie się wyróżnia w obrębie kategorii rzeczownika. Drugim są imiona (nazwy) własne [...].

Quotations

Gddk/1816, p. 148

Imiona Pospolite [...] kładą się w 3cim przypadku, na przykład. [...] Il est allé à la maison [...] Poszedł do domu.

Gddk/1816, p. [218]

[Nomen] Appellativum. [Imie] Pospolite.