Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
imię pospolite
Język:
polski
EJO 1999, 52
Definicja współczesna
Appellativum (imię pospolite, nazwa pospolita). Wyrażenie rzeczownikowe nadające się do pełnienia funkcji predykatywnej, czyli takie, za pomocą którego można orzekać coś o dowolnym przedmiocie należącym do jego zakresu. A. są zatem nazwy mające zarówno denotację, jak i konotację, np. dom, wyspa, miasto, filozof, poeta, uczony, prezes. A. należą do jednego z dwóch podzbiorów, jakie się wyróżnia w obrębie kategorii rzeczownika. Drugim są imiona (nazwy) własne [...].
Cytaty
Nomen appellativum, proprium – imię pospolite, własne.
Po imionach ogólnych, czyli pospolitych: jezior, gór, miast, rzék, oceanów i t. d. szczególne kładą się często w przypadku 1, i wtedy domyślamy się przymiotnika zwany, a, e, np. w mieście (zwaném) Radom [...].