terminów gramatycznych online
przypadek drugi fleksja, = dopełniacz
Cytaty
Drugi przypadek odnośny do przymiotnika, który odpowiada na pytanie, kogo? czego? jakiego? czyj? czyja? czyje?; wskazujący przymioty i właściwości głównego wyrazu, można nazwać czyjwłaściwny, (genitivus) (…).
Przypadek 2gi ma u wszystkich istotników końcówkę ów.
Przypatrując się rozwojowi odmian tego oddziału dosprawianów odmiennych, dojrzeć można w większéj części, bo wiele jest ułomnych, trzy przypadki połączone, jak u istotników, piąty, zawsze ze stosunnikiem. […] Drugi [przypadek] jest ten, w którym dosprawian, obrazując sprawę, wskazuje naśladowanie istności danéj, jak na przykład wysokości, niemczyzny; przybiera stosunnik ze; nazwiéjmy go naśladującym (imitativus), będzie odmiana: z wysoka, z niemiecka.
Przypadek drugi czyjwłaściwny .... Przypadek drugi, (genetivus).
Przypadek drugi odpowiada na pytanie: kogo? czego? lub czyj? czyja? czyje? Drugi przypadek jest albo dopełniaczem, albo udziałkowym, albo ujemnym, albo oznacza przyczynę lub oddziaływania.
Przypadek 2-gi tworzy się za pomocą przyimka de, który oznacza też to, co polskie od (od kogo?), z (czego?), (o kim?); na prz.: o livro de João — książka Jana; a vida de Christo — życie Chrystusa; [...].
Przypadek 2-gi (kogo, czego) zastępuje się przyimkiem de, n. p. Jana — de João, kałamarza - do tinteiro; o vestido do criao (ubranie służącego).