przypadek czwarty biernik

Filtr: 1 dzieło

• Wszystkie dzieła
• Ant/1788
• Szum/1809
• Gddk/1816
• Mucz/1825
• Rozp./1830
• Rew/1845
• Such/1849
• Ryk/1850
• Kurh/1852
• Szt/1854
• Morz/1857
• Malin/1869–1870
• Kam/1870
• Lerc/1877
• Malecz/1882
• Oż/1883
• Jes/1886
• Uchw.AU/1891
• Król/1907
• Lor/1907
• Kon/1920
• ZwO/1924

Tak np. pytanie, czy należy używać w IV p. l. p. formy moję lub moją, Francyę lub Francyą i t . p., nie należy zgoła do pisowni; toż samo usunąć należało z kwestyi ortograficznych pytania: nawiedzić czy nawidzić, śpiewać czy spiewać, skarżyć czy skarzyć, i t. p., chodzi tu bowiem o samo brzmienie wyrazów, nie zaś o sposób pisania.

IV. przyp. l. poj. zaimków rodzaju żeńs. ma - ą: moją, twoją, swoją, naszą, samą, jedną, wszystką..; wyjątkowo ę mają: tę i tamtę.

IV. przyp. l. poj. rzeczowników żeńskich na ni ma ą: panią, ksienią, gospodynią.

Wszystkie jednak wymienione pod II. mają w 4. przypadku l. poj. (jak „ryba“) ę, n. p. Brzozowę, Białę, Radziwiłłowę, królowę; w 5. przyp. o: Brzozowo, Biało, królowo.