Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

końcówka morfem gramatyczny

Język: polski
EJO 1999, 316 Definicja współczesna

Końcówka. Morfem fleksyjny występujący jako ostatni w ciągu morfemów składających się na formę fleksyjną i podlegający wymianie w deklinacji lub koniugacji.

Cytaty

Gaert/1927, s. 88

Końcówka, p. wyrazy I C.

Gaert/1927, s. 105 (104-105) Definicja

I. Części wyrazów: A. Głosowe: [...] B. Słowotwórcze: [...] C. Fleksyjne:

1) ★temat (★osnowa) — część wyrazu, powtarzająca się w całej odmianie, np. groch, groch-u, groch-em i t. d.; czyta-m, czyta-sz i t. d. Tematy ★zmienne i ★niezmienne. 2) ★przyrostki fleksyjne lub ★końcówki — cząstki form, z któremi się łączy znaczenie przypadku lub osoby np. złot-a.