Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wyraz bezokoliczny

Język: polski

Cytaty

[…] Wyraz ten wyprawić dopełnia myśl, a więc jest dopełnieniem; on wyraża czynność, ale ma postać istotnika (prawie zawsze się kończy na ć) i równie jak istotnik jest w zdaniu dopełnieniem; on wyraża samo tylko znaczenie i niejako treść słowa, bez oznaczenia okoliczności czasu, osoby, liczby, rodzaju, i stąd nazywa się bezokolicznym trybem albo wyrazem słowa.

Bezokoliczny wyraz słowa ma postać rzeczownika, kończy się zwykle na ć, i w zdaniu jest dopełnieniem; wyraża samo tylko znaczenie i niejako treść słowa, bez oznaczenia okoliczności czasu, osoby, liczby i rodzaju […].

W tych formach słowa nie możemy odróżnić ani osoby, ani czasu, ani trybu: widzimy tylko pojęcia czynności; forma taka nie wyraża żadnéj okoliczności i nazywa się dla tego wyrazem bezokolicznym, albo krócej: bezokolicznikiem.

Na koniec pisać należy é we wszystkich tych razach, gdzieby dwuznaczność powstać mogła, a zatém: [...], pléć (wyraz bezokoliczny od pielę) — pleć (tryb rozkazujący od pleść).