wyraz bezokoliczny

Filtr: 2 dzieła

• Wszystkie dzieła
• Malin/1869–1870
• Czep/1871–1872
• Lerc/1877
• Jes/1886

Wyraz bezokoliczny czasownika kończy się na ć np. spać, chwalić, pisać, grać, czytać, śpiewać itp.

W tych formach słowa nie możemy odróżnić ani osoby, ani czasu, ani trybu: widzimy tylko pojęcia czynności; forma taka nie wyraża żadnéj okoliczności i nazywa się dla tego wyrazem bezokolicznym, albo krócej: bezokolicznikiem.

Na koniec pisać należy é we wszystkich tych razach, gdzieby dwuznaczność powstać mogła, a zatém: [...], pléć (wyraz bezokoliczny od pielę) — pleć (tryb rozkazujący od pleść).