Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

łącznik dywiz, pauza

Język: polski

Cytaty

Znamię (-) nazwane przez Kopczyńskiego łącznikiem (custos), wyraża wszędzie połączenie, nie zaś rozłączenie, oderwanie głoski, jakiego nam tu potrzeba.

U nas podobnie taki łącznik używanym bywa w piśmie i drukach, kiedy część słowa w jednym wierszu niedokończonego, na drugi wiersz przenosimy.

(-) Łącznik kładzie się albo przy części wyrazu, którego koniec przenosi się do drugiego wiérsza, albo służy do połączenia dwóch, lub więcéj wyrazów, nie stanowiących wyrazu złożonego […].

Z drugiéj znowu strony wyrazy złożone, zbyt długie, rozdzielają się na części, z których powstają; i w takim razie niekiedy pomiędzy ich częściami kładą się łączniki. Np. Słownik Polsko-łacińsko-francuzki.

Używają się jeszcze w piśmie znaki, któreby można nazwać ostrzegającemi. Do tych należą: cudzysłów (кавычки или вносный знакъ), nawias (скобки или знакъ вмѣстительный), odsyłacz (выноски), i łącznik (знакъ единитный).