Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

cudzysłów

Język: polski
Geneza: pol. cudze słowa
EJO 1999, 94 Definicja współczesna

Cudzysłów (supozycja, łac. suppositio). Znak graficzny ("...",<<...>>) - zaliczany z praktycznych względów do znaków przestankowych - używany do wskazywania, że zapisane pomiędzy obiema jego częściami elementy tekstowe są nazwami elementów jęz. złożonych z takich samych jednostek podstawowych, jak poza nim, czyli najczęściej do przytaczania słów.

Cytaty

("") Cudzysłów. Znaku tego używamy wtenczas, kiedy przytaczamy wyrazy innej osoby. Jedna część jego zaczyna, druga kończy przytoczone wyrazy […].

Cudzysłów-,, “ gdy cudze zdanie lub okres załączamy do swego, dla dowodu.

Zaczynamy pismo od wielkiej litery, od której też rozpoczynamy zdanie po kropce a także po dwukropku, ale tylko w tym razie, kiedy przytaczamy mowę cudzą, zwłaszcza w cudzysłowach; wreszcie po znaku zapytania lub po wykrzykniku, jeżeli po nich zaczyna się okres.

Cudzysłów („“ » «).

§ 203. Trzy wilczki wadziły się, który z nich piękniejszy. Mówił pierwszy: »Ja rzadki!« Mówił drugi: »Ja gładki!« Mówił trzeci: »Ja taki, jak i pani matka!«.

Cudzysłów oznacza, że wyrazy, nim zamknięte, nie pochodzą od nas, lecz od innej osoby, a my je tylko dosłownie (t. j. w tem samem brzmieniu) przytaczamy.