terminów gramatycznych online
nazwa miejscowa
Język: polski
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- Główne przepisy: Łoś/1918
- Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
Nazwa miejscowa. Imię własne oznaczające miejsce (miasto, wieś, przysiółek, rzekę, górę, las, pole itp.). Niekiedy w tym sensie używa się terminu "n. geograficzna”, natomiast znaczenie n. m. ogranicza się do osiedli ludzkich (tzw. ojkonimów), tzn. miast, dzielnic, wsi, przysiółków.
Cytaty
W ten sam sposób utworzono nazwy miejscowe: Boryja, Bogoryja, Czartoryja, gdzie drugą część stanowi imię utworzone od czasownika ryć, jak w Kołomyja, wodomyja — imię utworzone od czasownika myć.
Ciekawsze są odwrotne wyrównania [...], w nazwach miejscowych pospolite na całej północy od Krajny po Suwalskie [...].
Ciekawsze są odwrotne wyrównania, [...] w nazwach miejscowych pospolite na całej północy od Krajny po Suwalskie [...].
Na mieszaniu tego typu z poprzednim, mającym stały przycisk końcowy [...] polegają z jednej strony formy jak pol. łąka obok nazw miejscowych Łęki, dial. trzóda i staropol. czreedze (= *trzédzie) obok powszechnego trzoda [...].
Drugi typ wyrównania przedstawiają nazwy miejscowe takie jak Sącz Sącza z dawniejszego Sądecz Sądcza.