Historical dictionary
of grammatical terms online

samogłoska głoska

Language: polski
Etymology: od łac. vocales
EJO 1999, 510 Contemporary definition

Samogłoski. Głoski, dla których jedynym źródłem dźwięku są (quasi-)periodyczne drgania wiązadeł głosowych: wobec braku przeszkody w jamach nasady przy wymawianiu samogłosek ma miejsce względnie swobodny przepływ przez kanał głosowy wprawionego w drgania strumienia powietrza. Samogłoska jest więc zmodulowanym przez układ rezonatorów nasady tonem krtaniowym.

Quotations

Grub/1891, p. 4

Буквы раздѣляются на гласныя, samogłoski, и согласныя, spółgłoski.