terminów gramatycznych online
samogłoska tematowa
Język: polski
- Budowa wyrazów: Łoś II/1925
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- O postaciach gramatycznych: Malin/1869
- Skłanianie rzeczowników: Malin/1869
- Słownik, t. 6: S-Ś: SW/1900-1927
Cytaty
[…] Temátowá głoska j, którá jest zarazem piérwiástkową, zesuwa się wráz ze spójką e w skłanianiu zajimka wskazującego ji, ja , je […].
[…] W sanskrycie, greczyznie, łacinie i litewskim języku nájpospolitszą końcówką dopełniácza liczby pojedyńczéj jest spółgłoska s, którá się łączy s poprzedzającą samogłoską spójkową lub temátową w sanskrycie według różnicy temátu modyfikowaną […].
Substytut [...] 2. u, lm. y rzecz w miejsce czego podstawiona, np. głoska podstawiona w miejsce głoski pierwiastkowej lub tematowej (Mał.)
1.os. l. mn. jest terenem największych wyrównań morfologicznych. Zmiany dotyczą tu albo tylko samogłoski tematowej, albo też i spółgłoski [...].
§ 171. Suf. -k < -kъ i -cz < -kjь, dodawany do tematów samogłoskowych czy to czasowników, czy rzeczowników, w poczuciu osób mówiących rozszerzył się o tę tematową samogłoskę na mocy tak zwanej morfologicznej absorbcji i dał początek nowym tak rozszerzonym przyrostkom, które łączono z różnemi innemi tematami. Tak więc etymologiczny podział wyrazów: śpiewa-k, chodzi-k, [...] w pojęciu mówiących zmieniły granice podziału na: śpiew-ak, chodz-ik, [...].