terminów gramatycznych online
liczba podwójna
Liczba podwójna (dualis) to specjalna, dziś nie znana, kategoria gramatyczna, dzięki której rzeczownik przybierał odrębną formę, jeśli trzeba było wyrazić, że mamy do czynienia z dwoma osobami lub przedmiotami.
Cytaty
Mało jest na świecie rzeczy, np. słońce, księżyc, których by więcéj nad jednę nie było; wiele zaś takich znajduje się, których jest mnogo, a przecię jedno tylko mają imie, np. kwiat, gwiazda, matka. Jednoż więc imie z małą odmianą znaczy już rzecz jednę, już mnogą liczbę tychże rzeczy. Odmiana taka zowie się liczbowaniem, czyli odmianą przez liczby, których jest trzy: pojedyńcza, mówiąc o jednej rzeczy, np. córka; [liczba] podwójna, mówiąc o dwóch, np. dwie córce; mnoga, mówiąc o wielu, np. córki.
W starych księgach i w dzisiejszéj mowie pospólstwa, natrafiamy na liczbę podwójną, w któréj przypadki piérwszy, czwarty i piąty są sobie podobne, i kończą się na a, np. dwa łokcia, chłopa, grosza.
Liczba podwójna w imionach rodzaju żeńskiego częściéj i dłużéj była w używaniu, aniżeli w imionach rodzaju męskiego. Odmieniała się jak wyraz dwie […].