Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

ubezdźwięczniać się
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: ubezdźwięcznić się, ubezdżwięczniać się
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Deklinacja V (Dawne tematy na i: Nominativus, Vocativus, Accusativus singularis.... Dualis; Dawne formy na -r i -u): Łoś III/1927
  • Słownik, tom IX (T-Wyf): Dor/1958–1969

Cytaty

Łoś III/1927, s. 119

Przed spółgłoską bezdźwięczną czy to samą, czy przed grupą bezdźwięcznych, albo przed grupą złożoną z bezdźwięcznej i płynnej spółgłoski, która się tu ubezdźwięcznia, pochylenia niema: gęś, część, rozkosz, noc, nać, dobroć, młodość, rozpacz, sześć, postać, rzecz, ośm, gęśl, odrośl, barć.

Dor/1958–1969, t. IX, s. 415 Definicja

Ubezdżwięczniać się — ubezdźwięcznić się jęz. «zatracać dźwięczność, stawać się bezdźwięcznym».

Powiązane terminy