Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
tryb
Język:
polski
Geneza: niem. Trieb 'pęd, skłonność'
Geneza: niem. Trieb 'pęd, skłonność'
EJO 1999, 614
Definicja współczesna
Tryb. Jest na ogół definiowany jako forma reprezentacji, czyli wykładnik "prawdziwościowej" postawy mówiącego względem wypowiadanej treści. Reprezentuje on modalny składnik semantycznej struktury zdania (modus).
Cytaty
Sześć jest trybów w języku angielskim: bezokoliczny, oznajmujący, rozkazujący, łączący, możebny i warunkowy.
Kr/1897,
s. 176
Definicja
Tryby. Według sposobu, w jaki wyrażamy czynność lub stan przedmiotu, rozróżniamy w języku polskim cztery tryby czyli sposoby.
Gaert/1927,
s. 81
Definicja
II. Formy słowotwórcze: 1. ★bezokolicznik (infinitivus); 2. ★imiesłów (participium) [...]; 3. ★tryb (modus) oznacza stosunek czynności do rzeczywistości i woli mówiącego.
Tryb, p. czasowniki II 3.
Kl/1939,
s. 78
Definicja
Forma osobowa czasownika może nazwać trojaki sposób czynności lub stan, a ten sposób nazywa się trybem.