Historical dictionary
of grammatical terms online

sanskryt

Language: polski
Etymology: stind. saṃskṛta 'doskonały, uporządkowany'
EJO 1999, 513 Contemporary definition

Sanskryt. Jęz. z podgrupy indyjskiej jęz. indoirańskich rodziny ie. Stanowi najstarszą fazę jęz. stind., bliski ięz. wedyjskiemu II [...]. Niektórzy termin ten rozszerzają także na tzw. sanskryt wedyjski z ok. XV-V w. p.n.e. Był to jęz. literacki, którym posługiwali się bramini, uczeni i pisarze.

Quotations

Oż/1883, p. 276

Starosławiański Mazów, Litewski najstarszy, i Hindusów, Sanskryt; trzy narody z jednej kolebki przeddziejowej wyszły.

Oż/1883, p. 278

Porównanie najbogatszych abecadeł Sławiańskich, Samskrytu i Litew.