Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

stosunek iloczasowy

Hasło w cytatach: stosunki iloczasowe, stósunki iloczasowe
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Podobne pochylenia samogłoski ę znajdujemy wszelako bardzo często i przed mocnymi spółgłoskami; jak np. ręka — rąk; mięso — miąs, miąsko; źrebię — źrebiąt, źrebiątko; [...] — Przyczyny pochylenia w tych razach polegają na stósunkach iloczasowych, w innych zgłoskach już dziś zatartych, a tu ślad swój wyjątkowo konserwujących jeszcze.

Obraz rozwoju fonetycznego polskiego — to znaczy zdanie sobie sprawy z zasadniczych właściwości dzisiejszego stanu fonetycznego, akcentuacji, przyzwyczajeń fonetycznych, zasobu i jakości głosek, stosunków iloczasowych, grup fonetycznych i oboczności, śledząc rozwój tak daleko w tył, jak daleko wogóle da się rozróżnić odrębną falę życia językowego polskiego.

Tylko potem przyszła ostateczna redukcja jerów i jej wpływ na gruncie poszczególnych języków słowiańskich, co zaciemnia przejrzystość rozwojowego obrazu. W każdym razie z tych zaczątków narzecza lechickie rozwinęły samodzielnie nowy stosunek iloczasowy, przyczem jakość wygłosowej spółgłoski grała znaczną rolę.

§ 63. Stosunki iloczasowe.